Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Πρόσκληση


Κάπως έτσι φανταζόμαστε τους καλικάντζαρους

Κάπως έτσι φανταζόμαστε τους καλικάντζαρους εμείς. Δείτε τους, έτσι ώστε να τους γνωρίσετε αν δείτε κανέναν το δωδεκαήμερο!

Τα παλιά αναγνωστικά για τους καλικάντζαρους

ΠΗΓΗ:Ι.Ε.Π.-ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Ηπειρώτικα κάλαντα

Ελάτε εδώ γειτόνισσες
Και εσείς γειτονοπούλες,
Τα σπάργανα να φτιάξουμε
και το Χριστό ν΄ αλλάξουμε.

Τα σπάργανα για το Χριστό,
Ελάτε όλες σας εδώ.(δις)

Να πάμε να γυρίσουμε
Και βάγια να σκορπίσουμε .
Να βρούμε και την Παναγιά
οπού μας φέρνει τη χαρά.

Τα σπάργανα για το Χριστό,
ελάτε όλες σας εδώ.(δις)

Κοιμάται στα τριαντάφυλλα,
γεννιέται μες στα λούλουδα.
Γεννιέται μες στα λούλουδα ,
κοιμάται στα τριαντάφυλλα.

Τα σπάργανα για το Χριστό,
ελάτε όλες σας εδώ.
Τα σπάργανα να φτιάξουμε
και το Χριστό ν΄ αλλάξουμε. 

Κρητικά κάλαντα


Κάλαντα Πελοποννήσου


Η προπαίδεια του 10


Η προπαίδεια του 4


Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Η προπαίδεια του 5


Έκτακτο δελτίο πρόγνωσης ανακατωσούρας



Ανακοινώνουμε στους κατοίκους τούτης της πόλης πως οι καλικάντζαροι ετοιμάζονται να ανέβουν πάλι στη γη. Προετοιμαστείτε! Φορέστε την καλή σας διάθεση και ελάτε στο σχολειό μας, την Πέμπτη20 Δεκεμβρίου 2012, στην αίθουσα Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος (Ζ.Π.Α.) για να μάθετε τι συνέβη μια φορά, τέτοιες μέρες ήτανε, στους κατοίκους μιας άλλης 
αγέλαστης πολιτείας.
                            Σας περιμένουμε!

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Ποιος κοροϊδεύει τους καλικάντζαρους;-Φίλιππος Μανδηλαράς

 Οι άνθρωποι λένε πως οι καλικάντζαροι είναι άσχημοι και τρομαχτικοί, κακοί, ανόητοι, ψευδοί, γι’ αυτό, τα φετινά Χριστούγεννα οι καλικάντζαροι θυμωμένοι, ανεβαίνουν στη γη για να εκδικηθούν. Η μικρή Λήδα όμως, θα τους αλλάξει τη διάθεση και θα χορέψουν και θα τραγουδήσουν μαζί της στα χιόνια.

Η προπαίδεια του 3


Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Μαμάδες και παιδιά σε μεγάλα κέφια

Το απόγευμα του Σαββάτου, 8 Δεκεμβρίου μαμάδες και παιδιά είχαν ραντεβού στο σχολείο και έφτιαξαν χριστουγεννιάτικες κατασκευές για το παζάρι που θα γίνει την Πέμπτη, 20 Δεκεμβρίου 2012, λίγο πριν τη χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου μας, στην αίθουσα Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος. Η αίθουσα της Α΄ Δημοτικού γέμισε χαρτόνια, κορδέλες, ψαλίδια, κανέλες, γκλίτερ, μπάλες, ταρανδάκια, τσόχινα δεντράκια και ό, τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί. Η ιδέα ήταν του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και οι μαμάδες των μαθητών επιστράτευσαν φαντασία και δημιουργικότητα. 
Το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από καταπληκτικό.



  

Η προπαίδεια του 2





Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Δεκέμβριος (ποίημα)


Δεκέμβριος
Όταν έρθει εκείνη η ώρα
ο Άι-Βασίλης με τα δώρα.

Τώρα η πλάση όλη ησυχάζει,
κάποιο θάμα μας τοιμάζει.

Στο άγιο σπήλαιο της νυκτός,
φως, γεννήθηκε ο Χριστός.

Άρχοντες, καλήν ημέρα!
Έρχομαι απ' το δάσος πέρα.

Από χιόνι έχω παιχνίδια
κι από κρύσταλλα παιχνίδια.
Ρένα Καρθαίου

Δεκέμβριος

Ο Δεκέμβριος ή Δεκέμβρης ή Χριστουγεννάρτς (ποντιακά) ή Σινιντρέ (Αρβανίτικα) είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο και είναι ένας από τους 7 μήνες με διάρκεια 31 ημερών. Στα Λατινικά, decem σημαίνει δέκα, αφού ο Δεκέμβρης ήταν α 10ος μήνας σύμφωνα με το Ρωμαϊκό ημερολόγιο. Με την άφιξη του Δεκεμβρίου το κρύο αρχίζει να είναι αρκετά τσουχτερό ανακοινώνοντάς μας έτσι τον ερχομό του Χειμώνα και την επέλαση του χιονιού. Γι’ αυτό, άλλωστε ο Δεκέμβριος λέγεται και «Άσπρος μήνας», «Ασπρομηνάς» αλλά και «χιονιάς».
Πηγή: Wikipedia

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Ένας καλικάντζαρος από το Καμερούν


Ένας καλικάντζαρος από το Καμερούν
έχει αυτιά μεγάλα που όλα τα ακούν.
Ακούει τις κατσίκες, όταν τραγουδάνε,
ακούει τα κουνούπια, όταν περπατάνε,
τους άγριους κουρσάρους, όταν χασμουριούνται
και όλες τις γοργόνες, βαθιά όταν κοιμούνται.
Μένει σε μια κολοκυθιά,
δίπλα σε μία ρεβιθιά,
που κάνει κόκκινα ρεβίθια,
τις νύχτες διαβάζει παραμύθια.
Του αρέσουν τα κουφέτα,
τα κεράσια και η φέτα.
Παίζει κρυφτό με τις ακρίδες,
κρυφομιλάει στις κατσαρίδες.
Το πρωί ξυπνάει με κέφι,
παίρνει το μικρό του ντέφι
και αρχίζει να χτυπάει,
τα κοκόρια όλα ξυπνάει.
Κι αφού το δάσος ξεσηκώσει
και τα χέρια του τεντώσει,
φοράει καπέλο με κουδούνια,
στις καμινάδες κάνει κούνια.
Έτσι η μέρα του αρχίζει,
τον κόσμο όλο αυτός ζαλίζει.
Κάνει συχνά κατεργαριές,
αταξίες και ζημιές.
Τρικλοποδιά βάζει στις κάμπιες,
βάφει κόκκινες τις μπάμιες,
χτενίζει με χτένα όλους τους κάκτους,
κοροϊδεύει τους βατράχους!
Σ’ ένα τσίρκο μία μέρα,
μπαίνει με κέφι και αέρα.
Βρίσκει του κλόουν εκεί τη μύτη,
την πετάει απ’ το φεγγίτη.
Κρεμμύδι παίρνει από το ράφι,
κατακόκκινο το βάφει
και μοιάζει τώρα με τη μύτη,
που πέταξε απ’ το φεγγίτη.
Τη βλέπει ο κλόουν και τη βάζει,
κλάμα τον πιάνει και φωνάζει!
Μα κι αν είναι κατεργάρης,
άτακτος και ζαβολιάρης,
είναι καλόκαρδος πολύ
και μοιάζει με μικρό παιδί.
Έχει παράπονο μεγάλο,
δε θέλει μόνος να ‘ναι άλλο.
Κάθε Χριστούγεννα τα ίδια,
μόνος του να τρώει καρύδια.
Μόνος του δέντρο να στολίζει
και πάλι μόνος να δακρύζει.
Καλοδεχούμενος δεν είναι,
κανένας δεν του λέει «Μείνε!» .
Κάλαντα μόνος πάλι λέει
κι ύστερα κάθεται και κλαίει.
Όταν γιορτές είναι κοντά,
κάτι του σφίγγει την καρδιά.
Μια Κυριακή που ‘χε λιακάδα,
εκεί που άπλωνε μπουγάδα,
κάτω απ’ την κληματαριά,
βλέπει ένα γέρο κοιλαρά.
Κόκκινο σκούφο, μακρύ φοράει,
λαχανιάζει, ξεφυσάει.
«Τι θες, παππούλη, εδώ πέρα;
Ήρθες να πάρεις φρέσκο αέρα;»
«Μία κουρούνα κουτσομπόλα,
ήρθε και μου τα ‘πε όλα.
Πως μένεις σε μια κολοκυθιά
και νιώθεις μεγάλη μοναξιά.
Πως τα Χριστούγεννα για σένα,
είναι μια μεγάλη έννοια.
Έχω ένα σχέδιο μεγάλο!
Στο Βόρειο Πόλο και στον πάγο,
μαζί με μένα να ‘ρθεις να ζήσεις
κι όσο μπορείς να βοηθήσεις.
Οι τάρανδοί μου θέλουν φροντίδα,
παρέα, όταν έχει καταιγίδα.
Θέλουν ν’ ακούνε παραμύθια,
για κουκιά και για ρεβίθια.
Νομίζω πως είσαι κατάλληλος,
να ‘σαι ο δικός μου υπάλληλος,
ο πιστός μου ο βοηθός,
ή και φίλος καρδιακός!
Μαζί με τα’ άλλα ξωτικά,
θα τρώμε κουλούρια και γλυκά,
μελομακάρονο αχνιστό,
θα πίνουμε κακάο ζεστό.
Μαζί μου έλα και δε θα χάσεις,
μόνος τα Χριστούγεννα, ξανά δε
θα περάσεις.
Και θα σου πω τώρα στ’ αυτί, κάτι,
που δεν το ξέρουν οι πολλοί.
Ο Αϊ- Βασίλης, δηλαδή εγώ,
σε κάθε πόλη, κάθε χωριό,
σε κάθε ήπειρο και χώρα,
μοιράζει στα παιδάκια δώρα
κι είναι δικός του βοηθός,
όποιος καλικάντζαρος, νιώθει μοναχός!
Κι έτσι ο καλικάντζαρος από το Καμερούν,
με τα μεγάλα αυτιά, που όλα τα ακούν,
παίρνει απόφαση μεγάλη,
να ζήσει σε μια χώρα άλλη.
Με τ’ Αϊ- Βασίλη τα ξωτικά,
να φτιάχνει δώρα γιορτινά.
Τους τάρανδούς του να φροντίζει,
άλλο πια να μη δακρύζει.
Παίρνει, λοιπόν, μια καλαθούνα,
βάζει μέσα μία κούνια,
τη μικρή του καραμούζα,
ένα πατίνι που κάνει σούζα,
ένα πάνινο κουνάβι
κι ένα ξύλινο καράβι.
Στο έλκηθρο πάνω όλα τα βάζει
κι αρχίζει να φωνάζει:
«Αϊ- Βασίλη, πάμε εμπρός,
είμαι ο δικός σου βοηθός.
Στο Βόρειο Πόλο πάμε τώρα,
μαζί σου θα μοιράζω δώρα.
Μαζί σου θα ζω ευτυχισμένα,
χωρίς Χριστούγεννα θλιμμένα!!»